Misja Ericki Hart: przełamać skojarzenia raka piersi z kobietami z Cis

20 lat temu Ralph Lauren wprowadził na rynek Inicjatywa Pink Pony , globalny program filantropijny poświęcony walce z rakiem. Misją kampanii, zapoczątkowanej podczas pokazu mody dla kolekcji Ralpha Laurena Wiosna 2001, jest zmniejszanie różnic w opiece onkologicznej, walka o lekarstwo i pomoc w zapewnieniu, że wysokiej jakości leczenie jest dostępne dla wszystkich.

Aby upamiętnić tegoroczną rocznicę, Ralph Lauren uruchamia również nową kampanię zatytułowaną Więcej rozmów, więcej miłości, która według firmy w oświadczeniu będzie podkreślać zróżnicowaną i wpływową obsadę osób, które przeżyły raka, osoby prosperujące i zwolenników, z których każdy podzieli się swoimi osobistymi informacjami. historie o radzeniu sobie z rakiem w celu promowania uzdrowienia, nadziei, przetrwania i tego, jak miłość jest uniwersalnym językiem.

Wśród tych przedstawionych w kampanii jest Ericka Hart , czarnoskóra, queerowa, niebinarna aktywistka femme i edukatorka seksualności. Nowojorska aktywistka nie jest obca, gdy dzieli się swoją historią: Po zdiagnozowaniu obustronnego raka piersi w wieku 28 lat Hart pozował topless dla Papier czasopismo , nosząc jej podwójne blizny po mastektomii. Sesja wysłała wiadomość, że czarne osoby LGBTQ+ z rakiem nie będą już usuwane i będą koncentrować się na rozmowach na temat świadomości raka.

Nad Zoomem rozmawiał Hart ich. o znaczeniu opieki zdrowotnej dla czarnych osób LGBTQ+, jej roli w kampanii Ralpha Laurena i cofnięciu zachorowalności otaczającej raka.

Click here

Dzięki uprzejmości Polo

Czy możesz opowiedzieć nam trochę o sobie i pracy, którą wykonujesz jako aktywistka i edukatorka?

Jestem edukatorem seksualności i od 11 lat uczę edukacji seksualnej. Jestem czarną, queer, niebinarną kobietą i przeżyłem raka piersi. Moja praca sytuuje się na przecięciu rasy i płci. Mówię o mówieniu prawdy o rasie i rasizmie, zwłaszcza w tym kraju. Ale anty-czarnoskóry na całym świecie i skolonizowana instytucja gender i mówienie prawdy o tym, jak działa gender – to jest sedno mojej pracy.

„Chcę stale wtrącać się w kampanie dotyczące raka, zwłaszcza jako czarna, queer i niebinarna osoba, ponieważ chcę, aby ludzie, którzy identyfikują się z podobnym pochodzeniem, widzieli mnie i sprawdzali swoje piersi”.

Czy kiedykolwiek osobiście dotknął Cię ktoś, kto doświadczył raka? Jak wyglądało to doświadczenie dla ciebie?

Kiedy miałam 13 lat, moja mama zmarła na raka – to było dość przerażające. Ja i moja mama byliśmy bardzo, bardzo blisko. I to była moja druga interakcja ze śmiercią, kropka. Wcześniej nie zajmowałem się śmiercią w żaden burzliwy sposób. Moja prababcia zmarła, gdy miałam około 9 lat i to było trudne. Ale dorosłym w moim życiu było to o wiele trudniejsze niż dla mnie. Moja prababcia i ja byliśmy blisko, ale nie tak blisko jak moja mama i ja. Pod wieloma względami trzymałam się też z daleka od doświadczeń, przez które przechodziła moja mama, nie dlatego, że mi o tym nie mówili, ale po prostu dlatego, że byłam młoda i tak naprawdę nie rozumiałam. Wiedziałem, że moja mama dostała chemię. Wiedziałem, że ma lumpektomię. Ale wspomnienia o tym, jak przechodziła przez wszystkie te procesy, emocje i wyraz jej twarzy, tak naprawdę nie pamiętam tego.

Kiedy miałam 28 lat, zdiagnozowano u mnie obustronnego raka piersi: raka prawej i lewej piersi. Przeszłam podwójną mastektomię i prawie dwa lata po operacjach skończyłam leczenie i od tego czasu jestem w remisji.

Co sprawia, że ​​ta kampania ma dla Ciebie znaczenie?

Ma to dla mnie znaczenie, ponieważ chcę stale wtrącać się w kampanie dotyczące raka, zwłaszcza jako czarna, queer i niebinarna osoba, ponieważ chcę, aby ludzie, którzy identyfikują się z podobnym pochodzeniem, widzieli mnie, a także sprawdzali swoje piersi. Idź po drugie opinie od lekarzy. Zobacz znane im osoby, które żyją z rakiem piersi lub cierpią na jakąkolwiek inną przewlekłą chorobę, która nie ma nic wspólnego z rakiem. Czuję, że w tym kraju jest wiele podobieństw w nawigacji po instytucjach medycznych i firmach ubezpieczeniowych, z którymi wszyscy możemy się spotkać.

Jak myślisz, w jaki sposób pokaże inkluzywność wobec społeczności LGBTQ+?

[Chodzi o] bycie świadomym języka, a nie tylko nazywanie każdej osoby, która przeżyła raka piersi, kobietą cisgenderową. To jest coś, co będziemy stale widzieć w październiku, kiedy zakłada się, że wszyscy są cis i kobietami. Ta kampania tego nie zrobi.

„Czuję, że rak otacza wiele zachorowalności i smutku. Wiele z tego może być postrzegane jako zdolni, tak jakbyś miał raka, teraz twoje życie jest do kitu. Uważam, że musimy naprawdę cofnąć ten pogląd.

Jednym z głównych przesłań Pink Pony jest miłość jako siła uzdrawiania. Czy możesz trochę opowiedzieć o tym, że miłość jest dla ciebie uniwersalnym i uzdrawiającym językiem?

Miłość jest dla mnie językiem uzdrawiającym nie w miłości leczy wszystko, ale bardziej jako narzędzie. Wiem, że mogę pozostać w kontakcie z Ziemią i kim znam siebie dzięki miłości, używając jej jako narzędzia i wbijając się w nią. Tak używam miłości. Uwielbiam każdy proces, wszystko, co się dzieje. To, co ujawnia mi ten proces, uwielbiam to. Może mi się to nie podobać, kiedy to się dzieje, ale bardzo podoba mi się to, że przez to przechodzę, że jest okazja, by przez to przejść, okazja do nawiązania kontaktu i szansa, by teraz połączyć się ze społecznością, której nigdy nie znałem.

Czuję, że rak otacza wiele zachorowalności i smutku. Wiele z tego może być postrzegane jako zdolni, tak jakbyś miał raka, teraz twoje życie jest do kitu. Uważam, że musimy naprawdę cofnąć ten pogląd. Wierzę, że miłość może tam wejść. Jak nauczyć się żyć z przewlekłą chorobą, jeśli nigdy wcześniej jej nie miałeś? I jak niesamowite jest to, że w swoim życiu otwierasz oczy i widzisz, że świat naprawdę nie jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych? Jak możesz zacząć używać wszelkiego rodzaju informacji, które masz, aby zmienić tę rzeczywistość? Tak o tym myślę.

Stigma odgrywa dużą rolę, jeśli chodzi o opiekę zdrowotną osób LGBTQ+, co może być zmartwieniem, gdy już masz raka. Czy kiedykolwiek doświadczyłeś napiętnowania jako czarna, queerowa osoba niebinarna w systemie opieki zdrowotnej?

[To] bardziej jak rasizm. Czuję, że piętno jest zbyt miękkie. Miałem sześć sesji tego szczególnego rodzaju chemioterapii, a moja firma ubezpieczeniowa odmówiła ostatniej, więc musiałem dosłownie walczyć z moją firmą ubezpieczeniową, aby przeżyć. A firmy ubezpieczeniowe znają twoje dane demograficzne. Znają twoje pochodzenie. Znają twój wiek. Wiedzą o tobie wszystko. Twierdzić, że to nie było zamierzone, odmawiać mi leczenia, którego potrzebowałem, byłbym głupi, gdybym tak pomyślał. I nadal trwa. Kiedy dojdziesz do remisji, nie oznacza to, że nie będziesz już robił skanów, wizyt u lekarzy lub robienia jakichkolwiek badań – niezależnie od tego, czy jest to samobadanie, czy badanie fizykalne z lekarzem, nadal musisz zrobić wszystko te rzeczy.

Firmy ubezpieczeniowe nieustannie tworzą dla mnie celowe bariery w dostępie do opieki zdrowotnej i wiem, że tak jest w przypadku wielu innych czarnoskórych ludzi w tym kraju. Dotyczy to również przywileju posiadania ubezpieczenia, ponieważ ubezpieczenie jest tak drogie, że trudno jest nawet uzyskać opiekę, której potrzebujesz, ponieważ nie możesz sobie na to pozwolić.

Czy uważasz, że ta kampania pomaga w jakiś sposób zmniejszyć stygmatyzację i rasizm, z jakimi osoby LGBTQ+ stykają się w systemie opieki zdrowotnej?

Uważam, że mówienie o tym pomaga. Ważne jest, aby osoby w placówkach medycznych częściej o tym mówiły. Praca jest pozostawiona ludziom, którzy są przewlekle chorzy lub niepełnosprawni – co, Wow , sposób na określenie tego stresora dla nas, a nie dla was, którzy po prostu go przestawiają. Mam nadzieję, że przy tym, że stale naświetlamy ten problem, faktycznie przykuwa on ich uwagę.